سفارش تبلیغ
صبا ویژن
برادران، در کنار ظرف های بزرگ [غذا]، چه بسیارند و به هنگام حوادث روزگار، چه کم! [امام علی علیه السلام]
 
جمعه 92 شهریور 1 , ساعت 11:4 صبح

آموزش پرورش میگو ، صید میگو و تکثیر میگو/اورجینال

 

آموزش پرورش میگو
تعداد: 1CD

زبان فارسی
آموزش قدم به قدم تکثیر و پرورش میگو

این مجموعه حاوی مطالب زیر می باشد:

- آموزش اصول پرورش شامل چگونگی پرورش، نوع تغدیه و نحوه صحیح تغذیه، جایگاه و مکان نگهداری و شرایط مورد نیاز محیط نگهداری ، بیماریهای میگو ها و نحوه پیشگیری و مقابله با آنها و موارد متعدد دیگر

- صید میگوی مبدل یا مادر

- تورترال

- عملیات آماده سازی

- عملیات صید و جدا سازی

- نشانه های میگوی مولد.

شماره مجوز: 155/13344

ارسال سریع به سراسر کشور

 

قیمت: 13,000 تومان

 

روش خرید: برای خرید آموزش پرورش میگو ، صید میگو و تکثیر میگو/اورجینال، پس از کلیک روی دکمه زیر و تکمیل فرم سفارش، ابتدا محصول یا محصولات مورد نظرتان را درب منزل یا محل کار تحویل بگیرید، سپس وجه کالا و هزینه ارسال را به مامور پست بپردازید. جهت مشاهده فرم خرید، روی دکمه زیر کلیک کنید.

 

خرید آموزش پرورش میگو ، صید میگو و تکثیر میگو/اورجینال

تاریخچه پرورش میگو

 

ملل آسیا اولین افرادی بودند که اقدام به پرورش میگو کردند. ازآنجا که در قدیم امکان تکثیر وتولید لارو میگو وجود نداشته است، برای تامین لارو میگو از محیط های طبیعی دریا استفاده می شد . لاروهای جمع آوری شده از سواحل به استخرهای پرورشی که معمولا دو منظوره (توام با برنج، ماهی ، ماهی وغیره) بودند، انتقال می یافتند. سیستم پرورشی در آن دوره به صورت گسترده بود، لذا بازدهی پایینی داشت.

باپیشرفت علوم در این زمینه پرورش میگو رو به رشد گذاشت، به طوری که در زمان حاضر این فعالیت برای کشورهای جنوب شرقی آسیا از اهمیت بالایی  برخوردار است(ارز آوری، صادرات، اشتغال وغیره) پرورش میگو در منطقه خلیج فارس ودریای عمان درابتدا توسط کشورهای کویت وبحرین صورت گرفت. فعالیت های پرورشی در ایران از سال 1363 آغاز شد وهم اکنون از سیر روبه رشدی برخوردار است.

 

معرفی میگو های پرورشی

انتخاب گونه پرورشی باید به گونه ای صورت پذیرد که اولا از رشد مناسب وسریع در منطقه برخوردار باشد؛ثانیا فراهم آوردن لارو، غذا ومحیط پرورشی آن باهزینه متعادل وبدون مشکل امکان پزیر باشد.

با توجه به این موضوع گونه های زیر معرفی می شوند:

 

 1- میگوی سفید هندی  penaeus indicus

این گونه بدنی نیمه شفاف، به رنگ صورتی کم رنگ تا زرد دارد. از مهمترین مشخصات این گونه وجود یک جفت آنتن بسیار بلند شیری رنگ است که آن را از سایر گونه ها متمایز می سازد.

این گونه درمقایسه با سایر گونه ها برای پرورش در سواحل جنوبی کشور از بازدهی خوبی برخوردار است وبخش وسیعی از استخرهای پرورشی را به خود اختصاص می دهد.

درجه حرارت 22تا 23 درجه سانتی گراد وشوری 15تا25 جزء در هزار برای پرورش این گونه مناسب است.

نکته: میگوی سفید هندی در مقایسه با سایر گونه ها زودتر فاسد می شود، لذا در حمل ونقل ونگهداری بعد از صید، باید بسیار دقت کرد.

 

2- میگوی موزی  penaeus merguiensis

بدن میگوی موزی به رنگ صورتی تا زرد کمرنگ است وخالهای قرمز مایل به قهوه ای دارد(شبیه موز کمی مانده). این گونه در آبهای جنوبی کشور به صورت طبیعی وجود دارد وازانواع میگو های مرغوب محسوب می شود.

درجه حرارت 25تا32 درجه سانتی گراد وشوری 15تا32 جزء در هزار برای پرورش این گونه مناسب است.

 

3- میگوی ببری سبز penaeus semisulcatus

بدن این گونه باند هایی رنگی دارد که این باند ها بصورت اریب یا متقاطعند. درایران مطالعات فراوانی برروی این گونه برای پرورش صورت گرفته است که هم اکنون نیز ادامه دارد؛ اما هنوز اطلاعات دقیقی درباره شرایط زیستی آن دردست نیست.

درجه حرارت 24تا34 درجه سانتی گراد وشوری 15تا28 جزء در هزار برای پرورش این گونه مناسب است.

نکته: از آنجا که این گونه نسبت به تغیرات شوری مقاوم واز سازگاری مناسبی در نقاط مختلف برخوردار است، گونه پرورشی مناسبی تشخیص داده شده است.

 

مکان یابی

انتخاب مکان مناسب برای پرورش میگو بسیار حائز اهمیت است واز جنبه های مختلفی مد نظر قرار می گیرد، زیرا هر گونه اشتباه در انتخاب محل یا تقییر بعدی ، سرمایه گذاری را با هزینه های بالایی روبه رو می کند. مکان یابی، طراحی وبرنامه ریزی برای احداث کارگاه پرورش میگو باید طبق بررسیهای کارشناسانه وهمه جانبه صورت پذیرد.

منبع آبی

عامل ضروری ومهمی برای انتخاب محل مورد نظر است وبنا به نیاز دو نوع منبع آبی مد نظر قرار دارد:

الف) آب شور دریا

نزدیکی کارگاه به آب دریا از مزایای آن است. منبع اصلی تامین آب استخرهای پرورشی آب دریاست که به روش های مختلف( کانال های آب رسانی، پمپاژ، جزرومد...) به حوضچه ها انتقال می یابد. نکته مهم در استفاده از آب دریا محل استفاده از آب است. این مکان به دلیل کدورت وگل آلودگی آب وهمچنین نوسانات شوری نباید در حاشیه مصب ها  وخور ها قرارداشته باشد؛ ضمن این که باید از منابع آلوده کننده آب نظیر کارخانه ها، فاضلاب های صنعتی وخانگی، بنادر و... دور باشد. آب مورد استفاده باید تمیز وشفاف باشد ونوسان شوری آن بالا نباشد، بهترین مکان برای برداشت آب دریا درمناطق شنی وصخره ای است که کدورت کمی دارد.

ب) آب شیرین

علاوه بر آب شور دریا، آب شیرین نیز برای کارگاه پرورش میگو ضروری است. این آب در مرحله اول برای تعدیل شوری آب استخرها (به دلیل تبخیر) مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین برای مصارف بهداشتی وشست وشوی ابزار ووسایل مصرف ی شود.

 

شرایط اقلیمی

شرایط آب وهوایی منطقه پرورش میگو بسیار حائز اهمیت است. محل مورد نظر باید دارای اقلیم گرمسیری و نیمه گرمسیری وتعداد روزهای آفتابی آن در طول دوره پرورش بالا باشد، زیرا یکی از منابع تغذیه ای میگو غذای طبیعی است واین منبع در ابتدا به وسیله نور خورشید تامین می شود. میزان بارندگی نیز از موارد مهم در انتخاب محل است، زیرا بارندگیهای زیاد در منطقه سبب گل آلودگی وکدورت آب می شود واز طرفی نوسانات شوری آب را به دنبال خواهد داشت.

 

توپو گرافی منطقه

منطقه موردنظر برای احداث کارگاه پرورش میگو باید حتی الامکان دارای زمینی مسطح یا با شیبی ملایم باشد چرا که وجود پستی وبلندی ، صخره و... هزینه های ساخت وطراحی استخرها را بالا می برد. علاوه بر این امکان پر وخالی کردن استخرها به صورت ثقلی وجود داشته باشد.

بافت خاک

زمین مورد نظر میزان رس لازم(30تا50 درصد) را داشته باشد تا از قدرت نگهدارندگی کافی در برابر آب برخوردار باشد. ضمن این که دربافت خاک تناسب بین رس وشن رعایت شده باشد.

حاصلخیزی خاک نیز می تواند در امر پرورش موثر باشد به طوری که هرچه خاک حاصلخیز تر باشد، به همان نسبت افزایش تولید غذای طبیعی وکاهش میزان کود مصرفی را به دنبال خواهد داشت.

نزدیکی به مراکز تهیه لارو وفروش میگو

نزدیکی به مراکز تهیه لارو وغذا می تواند امر پرورش را با موفقیت همراه سازد، چرا که لارو میگو به سرعت در اختیار پرورش دهنده قرار می گیرد وبا تلفات گمتری به استخرهای پرورشی انتقال می یابد، از طرفی تهیه غذا وانتقال میگو های پرورشی به بازار نیز بدون مشکل انجام می گیرد.

امکانات وتاسیسات

از آنجا که کارگاه پرورش میگو نیاز مند نیروی برق است، باید به یکی از خطوط انتقال نیرو نزدیک باشد تا با کمترین هزینه بتوان از آن استفاده کرد. در صورتی که استفاده از برق سراسری برای کارگاه میسر نباشد، نصب مولد برق باتوجه به نیاز کارگاه الزامی است. وجود تلفن، آب بهداشتی، نزدیکی به یکی از شهرهای بزرگ نیز از دیگر مزایای مکان مناسب برای پرورش میگو است.

 

جزر ومد

مناسب ترین نقطه برای پرورش میگو مکانی است که تغییرات ملایم جزر ومدی(بین 2تا3 متر) داشته باشد واین مقدار ازیک متر کمتر واز چهار متر بیشتر نباشد.

نیروی متخصص وکاری

استفاده از افراد بومی منطقه برای انجام امور مربوط به کارگاه از دیگر مزایای کارگاه است، چرا که هزینه پرسنلی کاهش خواهد یافت. از طرف دیگر استفاده از کارشناسان مجرب در کارگاه پرورش میگو لازم است   وموفقیت امر پرورش را افزایش می دهد.

ساختار استخرهای پرورش میگو

استخرهای پرورش میگو از جنس خاکند وعملیات ساخت آنها با توجه به نوع گونه، شرایط اقلیمی وامکانات موجود صورت می گیرد. از آنجا که میگو کفزی است واز بستر استخر برای زیست استفاده می کند، ای استخر ها به گونه ای طراحی می شوند که حائز بیشترین وسعت بستر باشد. به این منظور درون استخر ها را به صورت سکو طراحی می کنند به طوری که فاصله کف سکو 30تا60 سانتی متر از سطح آبگیر است وعمق بخش عمیق ومحیط استخر نیز بین 1تا2/1 متر است.

کانالهای حاشیه استخرها این حسن را دارند  که اولا وسعت بیشتری را جهت تغذیه وزیست میگوها فراهم می آورند، ثانیا برای پناه بردن میگو به اعماق بیشتر در فصول گرم وبرداشت میگو در انتهای دوره پرورشی کاربرد دارند.

استخرهای پرورشی دریچه ورودی وخروجی نیز دارند. دریچه ورودی به توریهای ریزی برای جلوگیری از ورود موجودات هرز مجهز شده است. دریچه خروجی نیز ساختاری بتنی دارد که شامل سه ردیف شیار است. درون این شیارها توسط صفحات فلزی یا شاندورهای چوبی سد شده است بطوری که باز شدن دریچه خروجی سبب خروج آب می شود. میزان آب خروجی نیز با این دریچه تنظیم می شود.

مساحت استخرهای پرورش میگو معمولا یک هکتار در نظر گرفته می شود، چرا که بیشتر از یک هکتار نیازمند به مراقبت ورسیدگی بیشتر دارد. ضمن این که انجام عمل کود دهی، غذادهی، صید وسایر عملیات بر روی آنها دشوار تر است(شیب این نوع  استخرها از ورودی به طرف خروجی 2 درهزار است).

 

مراحل آماده سازی استخرهای پرورش میگو

خالی وخشک کردن استخرها

پس از پایان یافتن دوره پرورشی،آب استخر راکاملا خالی می کنند. اگر آبی به علت پستی بلندی ها یا لجن برداری های مکرر در استخر باقی مانده آن را توسط پمپ خارج می کنیم پس از خالی کردن استخر، آن را در معرض نور خورشید قرار می دهیم تا کاملا خشک شود. این عمل سبب نابودی موجودات مضر، گیاهان وآبزیان هرز می شود، ضمن اینکه انجام عملیات آماده سازی استخرها راحت تر می شود.

لجن برداری

اضافه کردن کود وغذا به استخرهای پرورشی، همچنین فضولات میگو وته نشینی مواد معلق درآب، همگی سبب ایجاد رسوباتی در کف استخر می شود که به علت فعل وانفعالات فیزیکی وشیمیایی، به صورت لجن سیاه رنگ در کف استخر باقی می ماند. عدم برداشت لجن سیاه در انتهای دوره پرورشی سبب کاهش حاصلخیزی استخر ومتعاقب آن کاهش تولید میگو خواهد شد، لذا ضروری است لجن سیاه رنگ بستر استخر توسط نیروی انسانی یا ماشین آلات مربوطه از سطح خاک جمع آوری شود.

شست وشوی استخر

به منظور خارج کردن هر گونه رسوبات نامناسب دراستخر وبهبود کیفیت بستر، آن را تا ارتفاع 20تا30 سانتی متری آبگیری وسپس تخلیه می کنند.

شخم زنی

برای حاصلخیزی خاک بستر استخرها، لایه سطحی خاک در معرض هوا قرار می گیرد. این عمل سبب خروج گازهای سمی موجود در خاک وسرعت بخشیدن به تجزیه مواد موجود در بستر می شود. به این منظور به عمق 20تا30 سانتی متر خاک استخر را زیرورو می کنند.

آهک پاشی

برای ضد عفونی کردن واز بین بردن انگلها وموجودات مضر استخرهای پرورشی، اقدام به آهک پاشی (به صورت پودر یا مایع) می کنند. به این منظوریک تا دو تن آهک پودر شده را در یک هکتار استخر پخش می کنند به طوری که سطح استخر کاملا سفید پوش شود. آهک مورد استفاده همچنین سبب تامین کلسیم مورد نیاز استخر می شود.

اصلاح وتعمیر دیواره استخر

در صورت ترک خوردگی وشکستگی دیواره های استخر، خرابی دریچه های ورودی وخروجی، وجود فرو رفتگی وحفره در بستر استخر وبه هم خوردن شیب بندی استخر، اقدام به اصلاح وتعمیر استخر می کنیم تا در طول دوره پرورشی با مشکلی برخورد نکنیم. 

آبگیری استخر های پرورشی

تامین آب استخر های پرورش میگو در سیستمهای پرورشی ایران معمولا از طریق کانالهای ارتباطی با دریا وپمپاژ صورت می گیرد وهمان طور که گفته شد، آب مورد نیاز از مکانی تامین می شود که آب آن کیفیتی مطلوب داشته باشد. حال اگر به عللی منبع آبی دچار آلودگی وکدورت شده باشد، بهتر است چند روز صبر کرد تا آب ساکن واز بار آلودگی یا کدورت آن کاسته شود. آبگیری استخرهای پرورشی میگو خود نیز دو مرحله است :

آبگیری اولیه

در این مرحله استخر ها را به ارتفاع 40سانتی متر آبگیری می کنند، سپس عملیات مبارزه با موجودات نا خواسته وکوددهی اولیه را انجام می دهند.

الف) مبارزه با موجودات ناخواسته: در هنگام آبگیری استخرها ممکن است موجودات مختلفی همراه با آب ورودی یا از طریق محیط اطراف به آب رخنه کنند. برای مبارزه با این عوامل در مرحله اول بانصب توری در محل پمپاژ آب ومحل ورودی استخر از ورود این موجودات جلوگیری می کنند. علاوه براین تدابیر اگر باز هم با عوامل مزاحم مواجه شدیم به مبارزه شیمیایی رو می آوریم. به این منظور از تفاله تخم چای، سم سوین، گرد تنباکو وریشه گیاه دریس استفاده می شود.

 

ب) کود دهی اولیه: برای آماده سازی اولیه استخر قبل از رها سازی بچه میگوها، بعد از آبگیری مقدماتی 80تا100 کیلو گرم کود مرغی یا 50 کیلو گرم کود شیمیایی به ازای هر هکتار به آب اضافه می کنیم که این مقدار کود به صورت یکنواخت در سطح استخر پاشیده می شود. اگر خاک استخر از کیفیت مطلوبی برخوردار باشد، مقدار کود مصرفی کمتر خواهد بود.

مرحله دوم آبگیری

معمولا دو یا سه روز پس از آبگیری اولیه، حالت لب لب پدید می آید، یعنی در تمامی سطح استخر زی شناوران رشد وتوسعه می یابند.

پس از باروری استخر، مرحله دوم آبگیری انجام می شود. در این مرحله از آبگیری باید توجه کرد که موجودات مزاحم از طریق آب ورودی به داخل استخر نفوذ پیدا نکنند چرا که در این مرحله امکان ضد عفونی کردن واز بین بردن آنها همانند مرحله اول آبگیری وجود ندارد، بنا بر این انجام مراقبت های ویژه در این زمینه ضروری است( نصب توری و جلو گیری از ورود عوامل هرز به طرق مختلف) . در این مرحله استخر تا ارتفاع یک متری آبگیری می شود ومی توان نسبت به انتقال لارو میگو به آن اقدام کرد.

حمل وانتقال میگو ها به استخرهای پرورشی

از آنجا که لارو میگو بسیار حساس است، رعایت اصول حمل ونقل آن ضروری است. بهترین سن برای حمل لارو میگو وانتقال آن به استخرهای پرورشی از پست لارو 21تا25 است. برای حمل لارو میگو به استخرهای پرورشی دو روش وجود دارد:

مخازن حمل ونقل

این مخازن از جنس پلاستیک یا فایبرگلاس است وظرفیتی درحدود 500تا1000 لیتر دارد. برای استفاده از این روش ابتدا مخزن را توسط آب دریا پر می کنند، سپس به ازای هر لیتر آب 200تا500 عدد پست لارومیگو به آن اضافه می کنند. در این روش  با توجه به اکسیژن دهی واضافه کردن یخ به مخازن می توان تا ده ساعت لاروها را در مخازن نگهداری کرد.

کیسه نایلونی

روش دیگر حمل وانتقال بچه میگوها ، استفاده ازکیسه های نایلونی یک یا چند جداره است. به این منظور ابتدا یک سوم حجم کیسه ها را از آب دریا پر می کنند سپس به ازای هر لیتر آب 500تا650 عددپست لارو میگو به آن می افزایند وبقیه حجم کیسه های نایلونی رااز اکسیژن پر می کنند ودر کیسه را محکم می بندند. کیسه ها را می توان در داخل جعبه یا سطل قرار داد وآنهارا با وسیله نقلیه حمل کرد. در این شرایط می توان لارو میگو را تا 12 ساعت نگهداری وحمل کرد. درجه حرارت مورد نیاز برای حمل بچه میگو ها 22تا25 درجه سانتی گراد است. در صورت طولانی بودن مسیر یا شرایط آب وهوایی نامناسب می توان بچه میگو ها را در واحد حجم کاهش داد.

تغذیه میگو های پرورشی

تغذیه میگو ها از دو منبع طبیعی ومصنوعی تامین می شود:

غذای طبیعی

برای تامین این بخش از نیازهای غذایی میگو ها پرورشی، فراهم آوردن شرایط مطلوب جهت رشد موجودات مورد تغذیه میگو ها ضروری است.

به این منظور از کوددهی در سطح استخرهای پرورش میگو استفاده می شود. کودهای مورد استفاده در استخر های پرورش میگو به دو صورت می باشند:

کودهای آلی مثل کود گاوی، مرغی،اسبی وغیره، وکودهای شیمیایی که شامل ،نیتروژن، فسفر، پتاسیم هستند. کود دهی در استخرهایی که زمین  وآب حاصلخیز وغنی دارند کمتر صورت می گیرد وبا توجه به میزان حاصلخیزی زمین مقدار کود مصرفی تغییر می کند.

 

غذای مصونی (پلت)

این دسته از مواد غذایی را کارخانه ها تولید می کنند ودر اختیار پرورش دهنده گان قرار می دهند.این مواد با درصدهای مشخصی از گروههای غذایی( پروتئین، چربی، قند، ویتامین و...) ودر اندازه های مختلفی تولید می شوند. در این میان عامل های مهمی وجود دارند که باید در تمامی مراحل پرورشی مد نظر قرار گیرد مثل اندازه غذا که باید اندازه دهان میگوباشد و در مقاطع مختلف سنی متفاوت باشد، لذا از غذاهای با اندازه های مختلف در طول دوره پرورش استفاده می شود. توجه به این نکته بسیار با اهمیت است چرا که اگر غذا بزرگتر از اندازه دهان میگو ها باشد، میگو ها از آن تغذیه نخواهند کرد ورشد کافی ومناسب نخواهند داشت وچه بسا با تلفات شدیدی مواجه شویم، به علاوه که تجمع این مواد در کف استخر ایجاد لجن و کاهش حاصلخیزی استخر خواهد شد.

دفعات، زمان ودرصد غذادهی

نوع گونه پرورشی، سن، اقلیم منطقه، نوع غذا، ترکیب غذا وغیره از جمله عواملی است که دفعات ودرصد غذادهی را تحت الشعاع قرار می دهند، به طوری که مثلا گونه میگوی سفید هندی نسبت به میگوی ببری سیاه، 20تا30 درصد غذای کمتری استفاده می کند. دفعات غذادهی در میگو با افزایش سن تغیر می کند،به طوری که با افزایش سن ، تعداد دفعات غذادهی افزایش پیدا می کند.

زمان غذادهی برای میگو های پرورشی معمولا 4تا5 بار در روز وبه فاصله چهار ساعت از اوایل صبح صورت می گیرد وآخرین وعده غذادهی آن ساعت 10 شب است. درصد غذادهی با توجه به شرایط آب (شوری، دما بخصوص اکسیژن) متغیر است به طوری که در اواخر روز که میزان اکسیژن آب در حداکثرخود است، مقدار غذادهی حداکثر است.

 

هوادهی در استخرهای پرورش میگو

یکی از عوامل افزایش تولید در واحد سطح، فراهم کردن مقدار اکسیژن موردنیاز استخرهای پرورشی است. با تامین این عامل زیستی وغذادهی مناسب وبا رعایت اصول پرورشی می توان دوره موفقی را پشت سر گذاشت. معمولا دراستخرهای پرورش میگو از روشهای مختلفی برای هوادهی استفاده می شود که به توضیح دو مورد آن می پردازیم:

 

هواده های پارویی

این دستگاهها از یک الکتروموتور ویک شفت مرکزی تشکیل شده است که مجموعا بر روی یک شناور نصب شده اند. شفت الکتروموتور به میله ای متصل است که به دو سر آن چرخ پره داری متصل است که با شروع به کار الکتروموتور، پره ها شروع به گردش می کنند. برخورد پره ها با سطح آب موجب تهویه آب وانتقال اکسیژن  به سطح آب می شود. در هنگام مستقر کردن این نوع هواده ها در استخر باید توجه کرد که محل آن طوری انتخاب شود که آب در استخر دارای گردش باشد تا علاوه بر تهویه آب، فضولات ولجن کف استخر در بخش مرکزی استخر تجمع یابد تا اولا حاصلخیزی بستر تحت الشعاع قرار نگیرد، ثانیا هنگام برداشت لجن در زمان آماده سازی ، عملیات برداشت راحت تر صورت پذیرد.

هواده های ایرجت

این نوع هواده ها نیز با نیروی الکتریکی کار می کنند وتهویه آب را در اعماق مختلف امکان پذیر می سازند. برای استفاده از این نوع هواده ها باید توجه کرد که دستگاه ها طوری در استخر تنظیم شوند که سبب کدورت یا تخریب استخر نشوند، چرا که در بعضی موارد  مشاهده شده است که با استفاده نامناسب از آنها، فرورفتگی وگودال در استخر بوجود آمده است.

از مزایای این نوع هواده ها این است که می توان هوا را با تنظیم هواده به اعماق مختلف آب تزریق کرد.



لیست کل یادداشت های این وبلاگ