این روزها صید از مزارع پرورش میگو خوزستان ،که از حدود دو هفته پیش آغاز شده بود ،روزهای پایانی خود را میگذراند.فارغ از تمامی حرف و حدیث های رایج و بایدها و نبایدهای مرسوم (که حدود 10 سال است با اندکی تغییر همه ساله تکرار و دیگر نخ نما شده است)امسال شاهد وضع دیگری بودیم.

شاید نتوان به قطعیت گفت،اما می شود این احتمال را داد که ویروس پس از سالها جولان در مزارع میگوی خوزستان ،رام تر و آرام تر شده بود.نه اینکه ویروس ضعیف شده باشد بلکه به نظر می رسد اتکای به پست لارو تولید استان(حداقل تا جا افتادن سیستم کار در کنار بیماری وباور همگانی به اینکه اگر قرار باشد تولیدی انجام شود باید در کنار ویروس باشد)موجب کاهش وسعت بیماریزائی ویروس شده است.امسال کم نبودند مزارعی که از ابتدای بروز بیماری در استخرهایشان تا انتها  فرصت صید از استخرهای آلوده را داشته و خود نیز اذعان می داشتند که سرعت شیوع بیماری نسبت به قبل کاهش یافته است.

اما امسال نکته برجسته دیگری نیز مشاهده شد.آنانکه آماده سازی را امری دست چندم محسوب نمودند و آندسته از پرورش دهندگان که مدیریت آب را سهل پنداشتند،به سادگی تازیانه بیماری را بر پیکر مزارع خود نشاندند و دریغا که تجربه پر هزینه ای عایدشان گردید. 

منبع:http://abzistan.persianblog.ir