مواد لازم برای 4نفر:

میگو بدون سر                  1کیلوگرم

روغن مایع                        نصف استکان

آب پیاز                             4قاشق غذاخوری

زعفران آب شده                2 قاشق غذاخوری

فلفل سفید                      1قاشق چایخوری

نمک                                به مقدارلازم

طرزتهیه:

1_ میگوها را پوست کنده وروده پشتی آن را خارج میکنیم .پس از شستن آنها را در صافی گذاشته تا آب آن گرفته شود. سپس آنها را در ظرفی ریخته و2 قاشق زعفران روی آن می ریزیم وخوب مخلوط می کنیم , آنگاه روغن مایع , فلفل ، آب پیاز ونمک به میگوها اضافه ومخلوط می نماییم وآن را در محل خنکی به مدت 2 الی 3 ساعت نگهداری وسپس آن را به سیخ  می کشیم.

2_ برای کشیدن میگوها به سیخ , اول بایستی سیخ ها را چرب نموده ومیگوها را از قسمت خمیده به سیخ بکشیم وروی زغال گذاشته وموقع کباب نمودن روی میگوها را با کره آب شده چرب می نماییم تا موقعی که رنگ آنها طلائی شود.

3_ پس از کباب شدن آنها را در دیس بصورت ششلیک کشیده واطراف را با لیمو ترش , مارچوبه , خیارشور, جعفری ونخودفرنگی تزئین می نماییم .اکنون غذا حاضر است

منبع:http://zbmg.blogfa.com

مواد لازم:

میگو                          به مقدار دلخواه       

ماکارونی                    یک بسته

پیازداغ                       5 قاشق سوپ خوری

سیر                          4 حبه رنده شده

رب گوجه فرنگی          به مقدار کافی

روغن                        2 قاشق سوپ خوری

 طرز تهیه:

میگوها را پاک کرده ،درآب وکمی نمک بمدت 5دقیقه بپزید. پیاز داغ را همراه با سیرومیگوها تفت داده سپس رب گوجه فرنگی , نمک وفلفل وکمی آب به آن اضافه کنید.

آب را همراه نمک به جوش آورده وماکارونی را در آب جوش بریزید تا پخته وآماده شود, ماکارونی را آبکش کرده بمدت یک ربع ساعت دم کنید. سپس ماکارونی را در ظرف ماهی ریخته لابه لای آن سس آماده را اضافه کنید.قبل از مصرف می توانید روی آنرا با مقداری جعفری تزئین کنید.

 منبع:http://zbmg.blogfa.com

میگو یکی از لذیذترین غذاهای دریایی است که در بیشتر نقاط جهان مورد توجه می باشد. در بیشتر سواحل ماهیگیری ,میگوی تازه پخته شده را در پاکت بعنوان نوعی تنقلات می فروشند. میگوی یخ زده نیز در اکثر فروشگاهها موجود است ولی مسلماً طعم وعطر میگوی تازه را ندارد. در ممالک اسکاندیناوی معمولاً میگو را بلا فاصله پس از صید برروی عرشه پخته وآن را به صورت یخ زده عرضه می نمایند. گوشت آنها از ارزش غذایی بی مانندی برخوردار است. میگوی ریز بیشتر برای سرخ کردن وتهیه سس مناسب است ولی نوع درشت آن را می توان برای طبخ انواع غذاها بکار برد.

همانطور که ذکر شد میگو را معمولاً بصورت پخته شده وآماده در فروشگاهها به معرض فروش می گذارند ولی در ایران معمولا بصورت خام ومنجمد فروخته می شود. میگوی تازه ویا منجمد خریداری شده را می توان به دو روش زیر عمل آوری نمود:

1_ یک دیگ بزرگ اختیار نموده ودر آن مخلوط آب ونمک بریزید. شوری آن بایستی بحدی باشد که تخم مرغ در آن به حالت شناور درآید. آب را جوشانده وسپس میگو را در آن ریخته وصبر کنید تا مجدداً به جوش آید. زمانی که آب مجدداً به جوش آید, میگوها به احتمال قوی پخته شده اند. اگر میگوها از نوع درشت باشند پنج یا شش دقیقه وقت برای پختن آنها کافی است . میگوی پخته شده دارای رنگ قرمز وگوشت سفت است.برعکس میگوی کاملاً پخته نشده نرم وله می باشد.

2_ میگو را بدون آب در ظرف کاملاً سربسته به مدت 10 دقیقه روی حرارت زیاد قراردهید وگاه گاه ظرف را تکان داده تا میگوها جابجا شده ودر آب حاصله از خود آنها پخته شوند. استفاده از این روش موجب می گردد که عطر وطعم میگو بیشتر از روش قبلی حفظ گردد. بعد از اینکه میگو پخته شد بگذارید تا سرد شده وسپس پوست آنها را بکنید. میگوهای حاصله از هر دو روش را می توان به قسمتهای کوچک تقسیم کرده وهر قسمت را که معمولاً مصرف یک وعده غذای خانواده است در کیسه های مخصوص فریزر ریخته وآنها را به حالت انجماد نگهداری نمود.

منبع:http://zbmg.blogfa.com

سرودم میگو را با دو دست گرفته ودر یک خط مستقیم بطرفین بکشید. سپس سرودم را بطور مستقیم بطرف هم فشار داده ودوباره به طرفی بکشید. با این طریق پوست میگو بصورت غلاف خارج می گردد. پس از ان سرمیگو را کنده وقسمت قابل خوردن را که همان گوشت میگوست جدا نمایید

میگوها از خانواده سخت پوستان هستند و غالبا در دریا زندگی می کنند. میگو مقدار قابل توجهی املاح ضروری به ویژه آهن و فسفر دارد که برای کودکان در حال رشد و زنان باردار بسیار مفید است.

میگو منبع عالی ویتامین B12، ویتامین D، سلنیوم، پروتئین با کیفیت بالا، چربی های غیر اشباع و آهن و نیاسین است.

ویتامین D3 به طور طبیعی در فراورده های حیوانی یافت می شود که غنی ترین آنها روغن ماهی است. سلنیوم در انواع غذاهای دریایی موجود است و آثار آنتی اکسیدانی آن در جلوگیری از سرطان موثر است.

سلنیوم در نوسازی و ترمیم بخش های تخریب شده DNA اهمیت دارد و در فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز دخالت دارد که در کبد مواد سمی را خنثی می کند.مصرف روزانه 120 گرم میگو 7/81 درصد نیاز روزانه به سلنیوم را برطرف می کند.میگو حاوی آمینو اسید تریپتوفان است و این آمینو اسید در بدن تبدیل به نیاسین (ویتامین B3) می شود و در کل نیاسین میگو را بالا می برد.

نیاسین نقش های بسیار متفاوتی در متابولیسم دارد در کمبود آن باعث ضعف عضلانی، بی اشتهایی، سوءهاضمه و بثورات جلدی می شود و کمبود شدید آن منجر به پلاگر همراه با خشکی پوست و تیرگی آن و پوسته ریزی و همچنین اسهال و البته مشکلات روحی روانی می شود.

همچنین با مصرف 120 گرم میگو، 4/70 درصد نیاز روزانه ویتامین B12 و 8/10 درصد نیاز روزانه ویتامین B6 تامین می شود. از طرفی در هر 110 گرم میگو 200 میلی گرم کلسترول است اما نسبت LDL (کلسترول بد) به HDL (کلسترول خوب) با مصرف میگو کاهش می یابد.

یکی از مشکلات ماهی ها متیل جیوه است که در آنها و به ویژه پوست شان ذخیره می شود. جیوه حاصل از آلودگی هوا، توسط باران وارد رودخانه و دریا می شود و ماهی ها به واسطه خوردن جلبک ها و پلانکتون ها این ماده را دریافت می کنند. تقریبا تمام ماهی ها حاوی متیل جیوه هستند که می تواند منجر به بروز آسیب های عصبی به خصوص در کودکان شود.

با این حال مطالعات اخیر از فواید تغذیه ای مصرف ماهی در زنان باردار حکایت دارد و آن را بسیار پراهمیت تر از مساله میزان جیوه موجود در این ماهی ها می داند. پیش از این FDA در سال 2004 در اطلاعیه ای اعلام کرده بود که زنان باردار و شیرده در طول هفته بیش از 12 انس از غذاهای دریایی حاوی جیوه پایین مانند میگو و ماهی تن استفاده کنند و از مصرف ماهی های با محتوای جیوه بالا مثل شمشیرماهی و کوسه ماهی پرهیز کنند ولی حالا مصرف ماهی را بیشتر توصیه کرده است و مساله جیوه را کم اهمیت تر دانسته است.پوست کندن ماهی از محتوای جیوه کلی موجود در ماهی می کاهد.

برای کاهش وزن، پایین آوردن کلسترول و جلوگیری از انواع سرطان، اغلب رژیم های کم چرب را توصیه می کنند.

اما اگر چه کاهش کلسترول احتمال خطر مرگ به دلیل بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد ولی از طرفی می تواند منجر به افزایش احتمال بروز مرگ ومیر غیرطبیعی ناشی از افسردگی و خودکشی شود. پس خیرالامور اوسطها. در این مورد گزینش غذاها و استفاده از اسیدهای چرب غیراشباع گیاهی و ضروری موجود در غذاهای دریایی توصیه می شود هر چند که عوامل متعدد فرهنگی، آداب و رسوم اجتماعی، سطح سواد و آگاهی و البته عامل مهم اقتصادی روی این گزینش اثر می گذارد. با این حال ماهی گران تر دلیلی بر مغذی تر بودن آن نیست.

زیرا انواع ماهی حتی از نوع پرورشی ارزش بسیار بالاتری از منابع دیگر پروتئین های حیوانی و اسیدهای چرب، مثل گوشت قرمز سرخ شده دارد.

در هرم غذایی مدیترانه ای که یکی از بهترین و تاییدشده ترین مراجع غذایی است، مصرف گوشت سفید، چند بار در هفته و مصرف گوشت قرمز، به میزان کمتر و چندبار در ماه توصیه شده است.

LDL (کلسترول بد) باعث سختی عروق و در نهایت بیماری های قلبی عروقی می شود ولی HDL (کلسترول خوب) باعث کاهش بیماری های قلبی عروقی می شود. روغن های جامد و اشباع نسبت LDL به HDL را افزایش می دهند و زمینه برای ایجاد بیماری های مختلف مزمن را فراهم می کنند.

اسیدهای چرب غیراشباع امگا3 (EPA و DHA) که در ماهی و میگو یافت می شوند میزان کلسترول خوب (HDL) را افزایش می دهند.

علاوه بر این غذاهای دریایی حاوی پروتئین با کیفیت خوب و انواع املاح و عناصر موردنیاز بدن و ویتامین های گروه B و D هستند.

منبع:aftab.ir